มีเป้าหมายการพัฒนาที่สำคัญเพื่อนำไปสู่การบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนในทุกมิติ ทั้งมิติด้านสังคม เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม ธรรมาภิบาล และความเป็นหุ้นส่วนความร่วมมือระหว่างกันทั้งภายในและภายนอกประเทศอย่างบูรณาการ ใช้พื้นที่เป็นตัวตั้งในการกำหนดกลยุทธ์และแผนงาน และการให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องได้เข้ามามีส่วนร่วมในแบบทางตรงให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ โดยเป็นการดำเนินการบนพื้นฐานการเติบโตร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นทางเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และคุณภาพชีวิต โดยให้ความสำคัญกับการสร้างสมดุลทั้งสามด้าน อันจะนำไปสู่ความยั่งยืนเพื่อคนรุ่นต่อไปอย่างแท้จริง

1. สังคมเศรษฐกิจสีเขียว

• เพิ่มมูลค่าเศรษฐกิจฐานชีวภาพ
• อนุรักษ์และฟื้นฟูความหลากหลายทางชีวภาพ
• อนุรักษ์และฟื้นฟูแหล่งน้ำ
• รักษาและเพิ่มพื้นที่สีเขียว
• การบริโภคและผลิตที่ยั่งยืน

2. สังคมเศรษฐกิจภาคทะเล

• เพิ่มมูลค่าเศรษฐกิจฐานชีวภาพทางทะเล
• ฟื้นฟูทรัพยากรชายฝั่งและทะเล
• ฟื้นฟูแหล่งท่องเที่ยวทางทะเล
• เพิ่มกิจกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมทะเล

3. สังคมที่เป็นมิตรต่อสภาพภูมิอากาศ

• ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
• ลดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
• ส่งเสริมการลงทุนที่เป็นมิตรต่อสภาพภูมิอากาศ
• พัฒนาระบบรับมือต่อโรคอุบัติใหม่

4. พัฒนาเมือง ชนบท เกษตรกรรม และอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ

• ทำ “แผนผังภูมินิเวศ” อย่างเป็นเอกภาพและยั่งยืน
• จัดการมลพิษที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
• สงวน รักษา อนุรักษ์ และฟื้นฟู
• พัฒนาเครือข่ายและอาสาสมัคร
• ยกระดับความสามารถป้องกันโรคอุบัติใหม่

5. พัฒนาความมั่นคง น้ำ พลังงาน และเกษตรที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม

• พัฒนาการจัดการลุ่มน้ำ
• เพิ่มผลิตภาพของน้ำทั้งระบบ
• พัฒนาความมั่นคงด้านพลังงาน
• เพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงาน
• พัฒนาความมั่นคงด้านเกษตรและอาหาร

6. ยกระดับกระบวนทัศน์เพื่อกำหนดอนาคตประเทศ

• ส่งเสริมจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อม
• พัฒนาเครื่องมือ กลไก และระบบยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อม
• จัดโครงสร้างเชิงสถาบัน
• ยกระดับกระบวนทัศน์บนหลักการมีส่วนร่วมและธรรมาภิบาล